15 سال چشم انتظاری اهالی شهرک ثارالله برای امکانات
حق سختی سکونت
ناصرصبحی
«خواهشا این مطلب را به گوش مسئولان برسانید و عنوان کنید در این قسمت از شهر هم مردم زندگی می‌کنند و نفس می‌کشند. نماینده محترم شهرمان موقع انتخابات آمد سخنرانی کرد، کلی وعده داد و رفت و پشت سرش را هم نگاه نکرد.»
آن‌چه خواندید، بخشی از پیام یک همشهری ساکن شهرک ثارلله به پاسارگاد است. او در این پیام می‌گوید: «شما که پیگیر درآمدهای شهرداری هستید، بد نیست در جریان باشید شهرداری از این قسمت از شهر فقط عوارض و پروانه ساختمان می‌گیرد و هیچ‌گونه امکانات و خدماتی ارایه نمی‌کند. از بوستان، فقط تابلوی آن نصب شده و از نظر بهداشتی وضعیت شهرک اسفناک است. زبالـه‌های رها شده در کوچه‌ها و مسیل‌ها چهره شهرک را بسیار زشت کرده. شرایط بهداشتی و چهره این قسمت از شهر آنقدر زشت است که آدم خجالت می‌کشد به کسی بگوید خانه‌اش کجاست. با اینکه هر روز تراکم جمعیت شهرک بالا می‌‌رود اما دریغ از کمترین امکانات شهری، حتی خیلی از روستاها از نظر چهره و زیبایی از این قسمت شهر زیباترند. همه این‌ها به کنار، موضوع کمربندی و ماشین‌های سنگین که واقعا آسایش ساکنین شهرک را گرفته و در واقع باید گفت تبدیل شده به شهرک کامیون‌داران. چون راهنمایی و رانندگی این قسمت را خارج از محدوده شهر تعریف کرده، بنـابراین خیـلی از کامیـون‌داران محترم اینجـا سـاکـن شده‌اند که بتوانند ماشیـن‌شان را جلو خانه‌شان پارک کنند و ایـن باعـث می‌شود آسایش همسایه‌ها گرفته شود.رفت و آمد به مرکز شهر هم که کابوس هر روزه ساکنان شهرک ثارالله شده. گذر کردن از کمربندی به یکی دیگر از چالش‌های این شهرک تبدیل شده است. ماشین‌های سنگین کوچک‌ترین از‌خود‌گذشتگی نشان نمی‌دهند که بتوانیم از کمربندی عبور کنیم.»
بیابانی از خار، خاک و آجر
اگر سکونت در شهرک ثارالله یک شغل بود، بدون شک شامل حق سختی شغل می‌شد. هرچند جاده اصلی ورودی به شهرک و ادامه آن آسفالت است اما اکثر خیابان‌کشی‌ها و کوچه‌های این شهرک همچنان خاکی است. اطراف بیشتر خانه‌ها پر از خار است و ظاهر بیایان را به این شهرک داده. تک و توک درختی نیز که در شهرک دیده می‌شود، به گفته یکی از اهالی حاصل زحمت و ذوق شخصی صاحبخانه‌هاست وگرنه... او به بوستان نیکان به عنوان نماد عملکرد شهرداری اشاره می‌کند. بوستانی با چند نهال که اهالی سخاوتمندانه آن‌ها را درخت می‌نامند. جز این چند درخت، باقی پارک سرشار از خار و خاشاک است؛ با زمینی ناهموار و تابلویی که گویا از خستگی، کج شده است.
در بسیاری از نقاط شهرک، نخاله‌ها روی هم انباشت شده. از این نخاله‌ها و همچنین خاک و آجر جلوی برخی دیگر از منازل می‌توان نتیجه گرفت ساخت‌و‌ساز در شهرک رونق دارد و جمعیت رو به رشد است. نکته‌ای که خودش را در اجاره‌خانه‌ها و قیمت‌های نزدیک به شهر کاملا نشان می‌دهد.
باعث تاسف است اگر به گوش استانداری برسد
برای دانستن مشکلات ساکنان شهرک، با چند تن از ایشان همکلام می‌شویم. نفر اول خانمی است که 9 سال است در این شهرک ساکن شده اما مشکلات 9 سال پیش، همچنان باقی است. او به عنوان اولین و مهم‌ترین مشکل، به خطر تردد از کمربندی اشاره می‌کند: «بدترین مشکل ما کمربندی است. هیچ امنیتی وجود ندارد؛ به خصوص سر شب که بیش از حد شلوغ و خطرناک می‌شود.» او در عین حال از «چراغی شدن» راننده‌ها می‌گوید. رانندگی با نور بالا موجب می‌شود راننده خودروی جلویی به دلیل تابش شدید نور خودروی عقبی با کاهش دید و تمرکز روبه‌رو شود. این مشکل در کنار شلوغی جاده و تردد کامیون‌ها گاه منجر به تصادف نیز شده است.
«خیابان‌ها و کوچه‌های شهرک آسفالت نیستند. این خیابان‌ها و کوچه‌ها حتی نام هم ندارند و خانه‌ها فاقد پلاک هستند. اگر بخواهیم برای‌مان بسته پستی بیاید، باید آدرس یکی از اقوام که ساکن شهر است را بدهیم. حتی یک مرکز درمانی مانند خانه بهداشت که بتوانیم مراجعه کنیم نداریم. پارک یا محلی برای بازی کودکان وجود ندارد. همچنین سر شب به دلیل تجمع و تعداد زیاد سگ‌ها جرات بیرون رفتن نداریم.»
ساکن بعدی نیز به مشکلات مشابهی نظیر نداشتن خانه بهداشت، پارک و پلاک اشاره کرده و در ادامه می‌گوید: «ما مشکل امنیتی نیز داریم. قرار بود این‌جا پاسگاهی تاسیس شود اما خبری نیست. مشکل اصلی ما احداث زیرگذر است که چند سال است وعده می‌دهند اما هیچ کاری انجام نشده است. اکثر مقامات وعده احداث زیرگذر را دادند اما با وجود پیگیری ما و جمع کردن چندین‌باره استشهاد محلی، به جایی نرسید.»
آسفالت، مشکل بعدی است. او به اقدامات یکی از بزرگان و خیرین شهرک در این مورد اشاره می‌کند: «بین 15 تا 20 سال پیش، یکی از خیرین پیش‌قدم شد تا این‌جا را به عنوان مساکن راه‌آهنی بسازند. از همه خانه‌ها پول گرفت و به شهرداری داد تا آسفالت شود. همه‌ی کارها انجام شد و بالاخره شهرداری سال گذشته آمد و چند تا از کوچه‌ها را آسفالت کرد اما آسفالتی که از خاکی بدتر است. به 6 ماه نکشید که آسفالت خراب شد. اگر الان روی این اسفالت آب بریزید، آب آنقدر باقی می‌ماند تا توسط آفتاب خشک شود زیرا شهرداری شیب‌بندی را رعایت نکرده است.»
او در مورد مشکل کامیون‌دارها می‌گوید: «برخی از ایشان رعایت همسایه‌ها را نمی‌کنند. اگر به ایشان تذکری داده شود، خوب است.»
یکی دیگر از افرادی که با او صحبت می‌کنیم، از اعضای هیئت‌امنای مسجد شهرک است. او نیز به مشکلات مشابهی اشاره می‌کند: «15 سال است این شهرک تاسیس شده اما هیچ امکانات ورزشی نداریم. جای تاسف است که مسئولان شهر هیچ اقدامی در مورد زیرگذر انجام ندادند. ما با آقای حسن‌پور نامه‌نگاری کردیم و ایشان گفت مشکلات این شهرک از جمله نداشتن عابربانک، درمانگاه، خاموشی سمت شهرک رسالت، عدم نامگذاری خیابان‌ها و نداشتن کد پستی را حل می‌کند اما خبری نشد. این‌جا وقتی مردم می‌خواهند آدرس بدهند، مثلا می‌گویند بیا کنار مرغداری یا گاوداری یا سطل آشغال. ما این‌قدر شهید دادیم، جای تاسف است که چرا اسم شهدا را روی خیابان‌ها نمی‌گذارند تا شهرک سر و سامان بگیرد. ما اگر زیرنظر بخشداری بودیم، امکانات بیشتری به ما می‌دادند. مهندس یگانه؛ معاون عمرانی شهردار برای بوستان نیکان، مرتبا امروز و فردا می‌کند اما هیچ کاری انجام نمی‌دهد.»
او استشهادی در 4 صفحه با امضای اهالی محل را نشان می‌دهد و می‌گوید: «تمام مردم از این وضعیت شکایت دارند.به خدا اگر این مسایل را به گوش استانداری برسانیم، باعث تاسف خواهد بود. فقط موقع رای‌گیری، کاندیدهای شورای شهر و مجلس می‌آیند، وعده می‌دهند و رای جمع می‌کنند اما به وعده‌هاشان عمل نمی‌کنند؛ حالا یا خودشان اجرا نمی‌کنند یا مسئولان از آن‌ها خط نمی‌خوانند.»
در حین مصاحبه مادر و فرزندی که شاهد ماجرا هستند نیز از نبود برق، مشکل سگ‌های ولگرد و ترس اهالی از حمله سگ‌ها می‌گویند. پسر جوان در ادامه تقاطع ورود شهرک به جاده را «گذر مرگ» می‌نامد و می‌گوید: «حتی یک پل یا زیرگذر نگذاشتند که کسی بتواند از شهرک سمنگان وارد شهرک ثارالله شود. به دلیل تردد زیاد و عبور کامیون‌ها، عبور از این جاده به خصوص برای موتور و دوچرخه‌سواران خیلی سخت است. هر دقیقه امکان تصادف است و حتی افرادی که خودرو دارند هم با ترس از این جاده عبور می‌کنند.»
تردد فراوان خودروهای سبک و سنگین و مسیر غیراستانداردو یک لحظه غفلت می‌تواند منجر به تصادف بدی شود.
مسئولان چه می‌گویند؟ وعده شهرداری به مهر
برای یافتن پاسخ به سراغ رامین یگانه؛ معاون فنی و عمرانی شهرداری می‌رویم. او ما را نزد شهردار می‌برد تا مشترکا به سوال‌ها پاسخ بدهند.
شهردار سیرجان در مورد زیرگذر می‌گوید: «زیرگذر، خارج از محدوده خدماتی شهر و در حوزه استحفاظی اداره راه و شهرسازی است.»
معاون فنی: ما می‌خواهیم مشکل ورودی به صورت اصلاح هندسی انجام شود.
شهردار سیرجان همچنین در مورد وضعیت بوستان نیکان گفت: دستور مرتبط با بوستان نیکان را دادیم. پیمانکار آن ظرف دو ماه آینده مشخص و یک میلیارد هم هزینه می‌شود.
سروش‌نیا در پاسخ به این سوال که ظاهرا پیمانکاران به دلیل مسایل اقتصادی در مناقصه‌ها شرکت نمی‌کنند، گفت: انشاالله با رایزنی‌هایی که انجام دادیم، انجام می‌شود.
سروش‌نیا همچنین در مورد آسفالت این شهرک هم گفت: ۸۰ درصد بافت شهرک ثارالله خالی از سکنه است. در برخی کوچه‌ها افرادی در سال‌های قبل از دولت زمین گرفتند ولی متاسفانه آنجا را رها کردند. تک و توک خانه‌هایی که آنجا هستند، هزینه مابقی را متقبل نمی‌شوند که بحث آسفالت انجام شود. به همین دلیل، این یک معضل اساسی است که منجر شده اکثر کوچه‌های شهرک بدون آسفالت بماند.
معاون فنی شهردار هم گفت: البته خیلی از کوچه‌هایش نیز آسفالت شده است. ما حتی سال گذشته تعداد زیادی را آسفالت کردیم...
سپس شهردار گفت: آن‌هایی که ثبت‌نام کردند و در اولویت بودند، انجام شده است.
رامین یگانه در مورد عدم کیفیت نقاطی که آسفالت شده و ظاهراً شیب رعایت نشده، گفت: نه، این‌‌گونه نیست. در مورد، شیب‌بندی خیابان و جدول‌کشی،ساکنان در گذشته یک‌سری کارهای اولیه راتوسط شرکت تعاونی که داشتند،با هزینه‌ی خودشان انجام دادند و شهرداری هیچ نقشی نداشته است. پس از آن شهرداری کوچه‌هایی را که تشکیل پرونده داده بودند آسفالت کرده بود. ما اصلا نقشی در شیب‌بندی و این مسایل نداشتیم.
وی ادامه داد: اینکه ساکنان می‌گویند تمام کوچه‌ها خاکی هستند، پرونده‌ها موجودند. ما به طور متوازن کار تمام محله‌ها را انجام می‌دهیم.
یگانه افزود: خُب ما داریم کار را انجام می‌دهیم. به طور مثال، کارهای شهرک صدف، خیابان خرم‌آباد، مکی‌آباد و میرزا رضا را انجام می‌دهیم. کار به ترتیب و براساس اولویت است.
شهردار همچنین در مورد دلیل نامگذاری نشدن کوچه‌ها و پلاک نداشتن خانه‌ها هم گفت: برای پلاک و نامگذاری، اداره پست پیمانکاری را به ما معرفی کرده است که دارد مطالعات میدانی‌اش را انجام می‌دهد. ما ۳ میلیارد تومان برای نامگذاری و پلاک‌گذاری در دستور کارداریم که بعد از برداشت میدانی و جمع‌آوری اطلاعات کل شهر سیرجان انجام خواهد شد. فقط یک نقطه، یک شهرک یا یک مکان نیست. انشاالله کل سیرجان نامگذاری و پلاک‌گذاری می‌شود.
سروش‌نیا در مورد تاریخ شروع این پروژه گفت: طبق قرادادی که با پیمانکار داریم، قرار است تا پایان مهرماه اطلاعات را به ما بدهد.نهایتا دو ماه بعد از آن، پیمانکار اجرای پروژه را پیدا می‌کنیم. توقع از پیمانکاراین است که حداقل ۳۰ درصد از کل کار شهر سیرجان را تا پایان امسال به بهره‌برداری برساند.
اسماعیل خواجویی؛ عضو شورای شهر: برخی از مشکلات رفع نشده است
در ادامه از اسماعیل خواجویی می‌پرسیم چرا با وجود گذشت 15 سال، برخی از ابتدایی‌ترین مشکلات ساکنان شهرک ثارلله حل نشده است؟
خواجویی می‌گوید: «مردم درست می‌گویند. حقیقتا برخی از مسایل آنجا انجام نشده است البته اخیرا در حال کار هستند و برخی از کوچه‌ها آسفالت شده است. یکی دیگر از مشکلات اهالی، بحث نامگذاری معابر بود که کمیسیون فرهنگی اخیرا چند جلسه برگزار کرده و کار آماده شده است. بیشتر اهالی این شهرک که با من در تماس هستند، به مشکل آسفالت و عدم نامگذاری اشاره می‌کنند که در حال انجام است. بحث زیرگذر نیز در شورای ترافیک مطرح شده است و باید بررسی بیشتری شود. در مورد مشکل بوستان نیکان نیز اخوی آقای شهردار مسئول و پیگیر کار هستند. در این مورد آگهی نیز داده شده و باید پیمانکار بیاید تا کار را شروع کند. البته با توجه به نوسانات قیمت، کار بسیار سخت شده است.»
رییس اداره بهداشت : تاسیس پایگاه منوط به تعداد جمعیت و بعد مسافت است
دکتر موقری‌پور؛ رییس اداره بهداشت شهرستان سیرجان پیرامون تاسیس مرکز یا پایگاه بهداشتی‌درمانی، با اشاره به اینکه شهرک ثارالله جزو پایگاه سمنگان محسوب می‌شود، گفت: «با وجود درخواست ما از وزارت‌خانه، شورای گسترش مجوز احداث پایگاه یا مرکز را در شهرک ثارالله نداده است. احداث چنین مراکزی منوط به تعداد جمعیت منطقه است. البته جمعیت شهرک ثارالله در حال زیاد شدن است و شاید در سرشماری جدید، شرایط متفاوت باشد. جدا از بحث سرشماری نفوس و مسکن، وزارت بهداشت از طریق مورادی نظیر داده‌های اطلاعاتی پایگاه‌ها، میزان مراجعات و تعداد افراد تحت پوشش، سرشماری انجام می‌دهد اما فعلا به دلیل کرونا این موضوع منتفی شده است.»وی با اشاره به اینکه جدا از بحث جمعیت، یکی دیگر از شاخص‌ها برای احداث مرکز، بعد مسافتی است، گفت: «گاهی ممکن است تعداد جمعیت یک منطقه کم باشد ولی به دلیل بعد مسافت و دور بودن از مراکز، مجوز احداث پایگاه صادر شود اما شهرک ثارالله شامل این مورد نیز نمی‌شود وگرنه به نفع اداره بهداشت است که تعداد مراکز و پرسنل بیشتر شوند.»
قابل ذکر است اهالی درخواست خود را تحت عنوان تاسیس خانه بهداشت عنوان کرده بودند که مطابق توضیحات رییس اداره بهداشت، خانه بهداشت متعلق به روستاها است.
رئیس راهنمایی رانندگی: از فردا پیگیری می‌کنم
سرهنگ امین پاک‌ایزدی؛ فرمانده راهنمایی و رانندگی شهرستان در ارتباط با مشکل حضور و توقف کامیون‌ها در شهرک ثارالله می‌گوید: ما تابلوهای مرتبط با قوانین راهنمایی و رانندگی را برای این شهرک درخواست کرده‌ایم و باید شهرداری این تابلوها را تهیه و جانمایی کند. مشکل فعلی شهرک ثارالله این است که برعکس شهر، تابلوی ورود کامیون ممنوع در آن نصب نیست و به همین دلیل فعلا نمی‌شود جلوی تردد کامیون‌ها را گرفت اما پس از نصب تابلو به عنوان الزام قانونی، قوانین مرتبط نیز اجرایی خواهند شد. من این وعده را به اهالی شهرک می‌دهم که از فردا، پیگیر موضوع خواهم بود. همچنین پاک‌ایزدی در مورد راه‌حل امن نمودن تقاطع شهرک ثارلله گفت: صحیح نیست که من به تنهایی در این مورد نظر بدهم بلکه باید کارشناس ترافیک شهرداری، اعضای مرتبط با موضوع این سازمان و راهنمایی و رانندگی کارگروهی تشکیل دهند تا به تفاهم و نظر کارشناسی برسند.